Over de grens
Wapke Feenstra

Een buitentocht langs meerlandenpunten, stedenstapelingen en culturele grenzen in en rondom Den Haag Sculptuur 2007.
Waar komen de beelden vandaan? Van wie is die sokkel? Kom ik echt in Australië terecht via een gat in de grond? Fabels en feiten over bezit en grensverkeer worden gedeeld en worden ter plaatse ontwikkeld in een buitentocht. Het Lange Voorhout is 24 uur per dag toegankelijk, maar wie bezit dit alles en wat wordt er van ons verwacht? Wat ligt er dichtbij? Dit avontuur is een interactieve tocht langs grenzen en beelden in Den Haag. Wapke Feenstra zal daar op wijzen. Ze gaat er over vertellen en kan sommige grenzen letterlijk gaan bezetten. Loop met haar mee en verken zichtbare en onzichtbare grenzen die een andere kant van de kunstwereld laten zien.

Data:
Zondag 24 juni
Zondag 15 juli
Zondag 22 juli

Verhalenlokker
Door Tim de Boer

"U maakt gewoon een schets of bent u ook kunstenaar?"        - onbekende passant

En toen stond ik dus met één been in Spanje. Als je me dat vanmorgen verteld had zou ik je voor gek verklaard hebben. En ook de andere deelnemers aan de rondleiding waren een beetje verrast dat Spanje zo dichtbij bleek te zijn. Natuurlijk stonden we alleen maar op het bordes van de Spaanse ambassade aan het Lange Voorhout in Den Haag. Het zijn precies deze situaties die Wapke Feenstra met haar project wil laten zien; namelijk dat je eigen omgeving vol zit met allerlei onzichtbare grenzen. Want waar begint Spanje? (en waar houdt Nederland dus op?)Welke beelden horen er nu eigenlijk bij de Sculptuur Den Haag tentoonstelling? (en welke dus niet?) En is dit steegje privé terrein? (of is het toch publieke ruimte?).





De andere deelnemers aan de rondleiding kende ik van tevoren helemaal niet, maar Wapke stelde gedurende haar rondleiding zoveel vragen dat we aan het einde heel wat persoonlijke dingen van elkaar wisten. Zo vertelde één mevrouw haar jeugdherinneringen over de linde in de tuin van haar ouderlijk huis. Iemand anders kon ons vertellen wat de bedoeling is van de papieren zakjes met lieveheersbeestjes die aan de bomen op het Lange Voorhout zijn gespijkerd. En bij het
standbeeld van Louis Couperus werd het verschil tussen Hagenees en Hagenaar opgehelderd.





Ook Wapke zelf had materiaal en bijzondere plekken uitgezocht die het bezoeken waard waren (en die deze verhalen van onze kant uitlokten). Niet alleen uit boeken, maar juist ook door zelf op het Lange Voorhout op onderzoek uit te gaan. En ook toen tekende ze de persoonlijke verhalen op van passanten die haar aanspraken. Deze schetsen, verhalen en andere observaties heeft Wapke verzameld in een fanzine. Deze kregen we aan het begin van de rondleiding uitgereikt en ze moedigde ons aan om het fanzine gedurende de rondleiding aan te vullen. Dat gaf haar de kans om deze informatie dan weer verwerken in de volgende rondleiding. Het was dan ook eigenlijk geen rondleiding die alleen door Wapke Feenstra opgezet was. We werden rondgeleid aan de hand van ontmoetingen en verhalen van deelnemers en toevallige passanten. Zij lokt die verhalen alleen maar uit.