DHLS® - Den Haag Levende Scultpuur
Adriaan Nette
'Ze komen om te kijken, ze komen om bekeken te worden'
Citaat flyer van Ovidius (Romeins dichter 43 v.C-18 n.C)
'over het avontuur van nieuw terrein ontdekken en het verlangen naar het onbekende....'
Citaat uit annonce Den Haag Sculptuur.
DHLS® verhoudt zich actief tot de bezoeker van de manifestatie Den Haag Sculptuur.
Door subtiele interventie transformeert Adriaan Nette de beschouwer van subject tot object. Instrumenten zoals small-talk, lichaamstaal en aanverwante motoriek, oftewel de sferische setting, zal de vereiste condities scheppen voor die transformatie.
Kortom een complete verrassing.
Data:
Vrijdag 29 juni 2007
Zaterdag 30 juni 2007
Zondag 1 juli 2007
Lokatie:
BVHA, Lange Voorhout
Bedgast
Door Marie Jeanne de Rooij
De plaatjesman Adriaan Nette en praatjesmaker Oscar Prinsen vonden elkaar tijdens hun project voor het Bureau voor Hedendaags Avontuur. De spontaan ontstane synergie tussen de kunstenaars leidde tot een ad hoc actieplan om hun Instituut voor de Loslopende Mens (Prinsen) en Bureau voor Zintuiglijk Ondernemen/BUROZINO (Nette) tijdelijk te laten mergen voor een gezamenlijk eenmalig project op zondag 5 augustus: Praatje en Plaatje in Bed.
De hardware voor het Bed werd snel viavia geregeld, de software werd gesponsord door Hotel Des Indes op een steenworp afstand van de gekozen locatie op het Lange Voorhout onder de royale luifel van het werk van Jan van der Ploeg.
Het voelde senang een van de genodigden te zijn en als bedgast plaats te nemen in het zacht-lonkende kraakhelderwitte bed tussen de heren Nette en Prinsen in. Naturel hoffelijkheid zonder de rigoeur van aangeleerde etiquette, wegduiken in een comfortabele Les Meridiens-badjas van Des Indes en je overgeven aan een aangenaam knisperwarme zomerzotheid met twee alle stress wegnemende bedheren zonder vermoeiende bijbedoelingen die het daglicht wellicht niet zouden verdragen.
Het gesprek als een zorgvuldig geregisseerde ontmoeting; de lichtheid van de zonnige setting beloofde en bracht een ontwapenende verpozing en de juiste ondertoon voor de weldadigheid van een goed gesprek. Wie precies wat wilde weten of zeggen deed er niet toe, wel dat het gesprek op dat moment en op die plek er iets toe deed. Adriaan engageerde voor ieder gesprek ook iemand uit het publiek om een plaatje te schieten van de wisselende bedgast-samenstellingen en Oscar zorgde voor een intieme feel-good atmosfeer. De publieke ruimte werd moeiteloos een privé-fuifje.
Bijzonder (het zou met andere bedgasten niet meer voorvallen hoorde ik later van Adriaan) maar waar - een passante voelde zich genoodzaakt ons op een verfrissing te trakteren; met een doortastend-verlegen blik haalde ze drie ijsjes van de Italiaanse ijscoman alsof ze wilde zeggen 'dit is het minste wat ik voor jullie kan doen'. Een andere mevrouw onttrok zich wat later aan haar in deftig nonchalant gestoken outfitjes, en lichtjes buitenlands sprekende, flanerende gezelschap om ons te vragen of we wat wilden drinken en haalde thee met home-made cake-taart voor ons.
En weer een andere vrouw, uiterst verlegen om een praatje half hangend over fiets met gevuld kinderzitje - ook zij deed performances, vertelde ze, beroepsmatig voor promotie van producten bij evenementen en nee die schattige baby-peuter was niet haar kind, maar van een vriendin - posteerde bijna haar baby-bezoek tussen ons in, maar zowel Adriaan als Oscar wilden door een dergelijke leuk bedoelde kind-actie niet hun mooi geserreerde bedperformance in al te vertederend afleidende gezelligheid laten afglijden. Aangenaam streng bewandelden beide heren geestrijk en welbespraakt hun bedperformance-traject precies zoals een plaatje-en-praatje van niveau hoort te zijn.
Mijn nieuwsgierige interne motor nam vervolgens de mijn toegemeten tijd als bedgast te baat om Adriaan en Oscar existentiële intimiteiten te ontfutselen; ook dat bleek een waar en informatief bevredigend genoegen, want nog de hele zondag lang bleven de bedbeelden in Lange Voorhout-context prettig nazinderen in hersenpan.