Refunc sessions
Refunc

2 mobiele werkplaatsen onderweg in de Haagsche binnenstad. Je rotzooi wordt terwijl je discussieert, omgetoverd tot designobject.
Alles wat je niet meer wilt hebben, kan iets nieuws worden! Veel niet meer gewaardeerde dingen worden bij het grofvuil neergezet, zonder dat iemand er nog iets in kan zien. En het recycling maakt er kleine stukjes van die weer samen met veel toegevoegde energie een materiaal worden. REFUNC gaat veel sneller en geeft afval een tweede kans. Ze luisteren naar de kwaliteiten van de gevonden objecten en maken er functioneel design van en combineren de materialen tot een nieuw geheel in een andere context. Je kunt je eigen afval meenemen, dingen vinden in de buurt, of alleen komen kijken en tijdens discussie invloed uitoefenen op de resultaten van de sessions. Uiteindelijk wil iedereen zijn eigen afval weer terug in de woonkamer en meekijken naar een wereld zonder gebruiksaanwijzing.





Data:
Vrijdag 3 augustus
Zaterdag 4 augustus
Zondag 5 augustus

Lokatie:
Lange Voorhout

Niet ecologisch, maar logisch
Door Ina Boiten

Op weg van het Centraal Station naar het Lange Voorhout word ik bij de Amerikaanse ambassade plotseling geconfronteerd met hordes politie en ME met schilden. Er blijkt op het Malieveld een demonstratie gepland van de Nederlandse Volksunie (NVU) tegen het Amerikaanse imperialisme in Iran. En dat op deze stralende Zaterdagmiddag. Onder de hoge Whispering Trees van Robyn Backen met hun alledaagse gespreksflarden, één van de eerste beelden van Den Haag Sculptuur op het Lange Voorhout, voel ik me weer wat op mijn gemak. Toch ben ik op zoek naar hedendaags avontuur in de kunstsetting van deze Haagse beeldententoonstelling en hoop dat te vinden bij de 'afvalarchitecten' Denis Oudendijk en Jan Körbes, samen opererend onder de naam Refunc. Ik zie ze van verre al staan in de bocht van het Lange Voorhout. Het kan niet missen: twee ludiek opgetuigde bakfietsen tussen veel chaotische rotzooi.





Eerst loop ik even door om de overige beelden op het Lange Voorhout te bekijken. Het moeder-en-kind scooterbeeld van Patricia Piccinini ontroert me in het echt nog meer dan ik verwacht had. Verder ben ik benieuwd naar het Nieuwe Voertuig van Richard Goodwin, gemaakt van afgedankte auto- en vliegtuigonderdelen. Zou dat enige verwantschap hebben met het werk van Refunc? Het valt me wel op hoezeer alle beelden van Den Haag Sculptuur opgesloten zijn in een kunstcontext. Overal staan verbodsbordjes met niet opklimmen etc. en enkele beelden staan zelfs onder glas. Bij de tijdelijke nederzetting van Refunc staat alles open en bloot. Hun spullen kunnen ook niet vernield worden, want ze zijn al kapot! Kapotte en afgedankte spullen zijn voor hen juist een bron van creativiteit.
Teruglopend zie ik Denis Oudendijk wegrijden op zijn bakfiets. Hij haalt een oude laptop op die iemand aangeboden heeft. Weer terug op het Lange Voorhout vist hij een metalen stoelonderstel uit de voorraad oude spullen, zet de laptop erop en ziedaar een laptopbureau in wording! Denis legt uit, dat het in bed gebruikt kan worden, in gesloten vorm kun je erop schrijven - en hij pakt een draadmandje om aan de voorkant te hangen voor pennen etc. - en als de laptop kapot is kan je het ook nog als krukje gebruiken. Het vastschroeven aan de achterkant is een fluitje van een cent, maar het probleem is dat de laptop moet blijven werken. Dus moet de voorzijde flexibel vastgemaakt worden. Hij blijft experimenteren.
Door het mooie weer is er nog weinig publiek waar direct mee gewerkt kan worden. Jan Körbes laat me een paar voorbeelden van hun eerdere werk zien, zoals een kinderstoel van een knalgele middendoor gezaagde viskrat uit Urk, een groen rond hoedenkoffertje met twee gaten in de zijwand getransformeerd tot lamp en het mooiste: een speakerstoel. Een man kwam aanzetten met een wit plastic kuipje van een Ikea-stoel. Op twee speakers gemonteerd kan je "op je eigen muziek zitten", zoals Jan enthousiast uitlegt en is het probleem waar speakers neer te zetten of te hangen meteen ook opgelost. Deze stoel raakt mij op net zo'n naïeve directe manier als Piccinini's scooterbeeld. Maar waar het bij Piccinini vooral de vorm van het beeld is die ontroert, is het bij Refunc de vondst die je doet glimlachen. Hoe ze te werk gaan demonstreert Jan aan de hand van een Sniffy, een mini-steelstofzuiger, waarvan de steel en het deksel van de stofzak afgebroken zijn. Gek genoeg werkt de motor wel. Jan 'besnuffelt' de Sniffy van alle kanten en probeert van alles uit.





Een jong stel kijkt geïnteresseerd en geamuseerd toe. Zij hebben nog een oude stofzuiger en Denis showt wat je daarmee kunt doen: fietsbinnenband om de wieltjes en je hebt een rugzak. De stofzakruimte als bergruimte, de stekker eventueel als microfoon. Ze beloven morgen terug te komen. Iedereen die voorbijkomt, zelfs met een rondleiding over Den Haag Sculptuur, krijgt lichtjes in de ogen en zou het liefst mee willen doen. En daar gaat het om volgens Denis. Het gaat Refunc niet om het milieu, maar om het teweegbrengen van een klik, het stimuleren van een creatieve kijk op afgedankte spullen.
Maar opeens wordt de speelse ontspannen sfeer doorbroken door een groep in het zwart geklede antifascistische jongelui, die onder begeleiding van politie voorbij stampen richting Malieveld voor een tegendemonstratie.
Jan werkt intussen rustig door aan zijn Sniffy. Hij beaamt dat zij geen milieufreaks zijn. "Wij werken niet ecologisch, maar logisch". De potentiële   kwaliteiten van bijv. een kapotte Sniffy vormen het uitgangspunt voor een nieuwe functie. Hij probeert er nu vleugels aan te zetten van zwarte jasbeschermers. Het ziet er geweldig uit, maar toch is hij niet tevreden. Er is geen functie voor te bedenken en dan is het niks. Het moet geen beeld zijn dat alleen maar te bekijken is. En dat is precies het verschil met een kunstwerk als het Nieuwe Voertuig van Goodwin. Jan pakt dan een aluminium beeldbuishouder en kijk, die past precies in de zuigmond en is nog beweegbaar ook. Een gloeilamp erin of iets anders en we hebben een nieuwe bruikbare Sniffy met een heel andere functie. "Zo zie je hoe dat gaat", zegt hij voldaan.